İtiraf ediyorum. Burnumuzun dibindeki müzeden uzunca bir süre haberim yoktu. Oysaki dinozorlar Doruk'un en sevdiği canlılar. Evet canlılar diyorum. Çünkü aslında nesilleri tükenmiş sanılsa da son bir yumurta kalmış ve milyonlarca yıl sonra çatlamış. İnsanlardan korktuğu için saklanıyormuş ama tesadüfen Doruk'la karşılaşmışlar ormanda ve arkadaş olmuşlar. Şşşşş! Kimse duymasın. Doruk'un camının önündeki ağacın tepesinde bazen buluşuyorlarmış. Doruk dinozora sandviç ve portakal suyu götürüyormuş, dinozor da ona elma veriyormuş. Çok yakın arkadaşlarmış. Sormayın :)
Her akşam uykudan önce kitap okuyoruz ama bazı akşamlar kitap yerine hikaye istiyor Doruk. Konuyu çoğu zaman kendi belirliyor. Bir akşam Doruk'la dinozoru anlat dedi. Ve böyle bir hikaye çıktı ortaya. Sonra gelişti, değişti. Dinozor bize yatıya bile geldi :)
Ve ben biraz geç olsa da Türkan Saylan Kültür Merkezi'nde dinozor müzesi olduğunu duydum. Gitmemek olmazdı. Doruk'a dinozor müzesine gidiyoruz dediğimde heyecanını görmeliydiniz. Gidene kadar "bis dinosoylaya gidiyoyus dimi? dinosoylay yapıyo? dinosoylayı sevices dimi? dimi?" deyip durdu. Kapanış saatini yanlış biliyormuşum, gittiğimizde kapanmıştı. Dinozorlar çok yorulmuş, uyuyorlarmış diye geri döndük. Yarın geleceğiz yine dedik. Ertesi gün o yoldan geçerken Doruk yeri tanıdı ve "yayın dinosoyları sevmeye gelices dimi?" diye sordu hemen. Yarın olduğunu bugün gideceğimizi anlattık birkaç kez :) Ve sonunda gittik.
Küçük bir müze. Çok fazla dinozor yok. Ama olanı hareket sensörlü, yaklaşınca hareket ediyor, ses çıkarıyor. Çok keyifli yani. Gerçek boyutlarıyla orantılı yapılmamış, belki alanın küçüklüğündendir, bilmiyorum.
Doruk başta korktu biraz. Hareket ettikleri için -ki ben hareketlerini çok başarılı buldum. Göz kırpma, nefes alma efektleri gerçekçi olmuş- tek başına yanaşamadı. Oturma alanlarına oturup hayranlıkla seyrettik önce. Sonra yavaş yavaş tek başına yaklaşmaya da başladı. Ama ara ara arkasını kolladı tabi, biri kafayı uzatıp totoyu götürmesin diye :) "Aaaa dinosoylay -trex- bile vaymış dimi anne?" Sonra arkadaşımızla karşılaştık, Doruk'a "akşam ağaçta buluşalım mı? sandviç getirir misin yine?" diye sordu.
Küçük bir müze ama dinozor seven çocuklarınızı mutlaka götürün. O heyecanı, o mutluluğu anlatamam. Büyük çocuklar için belki çok tatmin edici olmaz ama Doruk 2,5 yaşında ve onun yaş grubu için çok keyifli. Doruk hala ara sıra "bis dinosoy müsesine gittik dimi? yine gidelim mi?" diye yokluyor.
Sevgiler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder